احمد شاملو (الف. بامداد) زادهی ۲۱ آذر ۱۳۰۴ در تهران است. او در نویسندگی، شاعری، پژوهشگری و ترجمه فعالیتهای چشمگیر و بسیار درخشانی داشته است. شاملو از شاگردان نیما یوشیج بود و تحت تاثیر او به شعر نیمایی روی آورد اما در ادامه، مسیر خود را پیش گرفت و در شعر سپید صاحب سبک شد و به اوج رسید، به همین جهت احمد شاملو پدر شعر سپید نام گرفته است. او در دوم مرداد ۱۳۷۹ از دنیا رفت و مقبرهی او در امامزاده طاهر کرج قرار دارد.
کتاب هوای تازه را شاید بتوان یکی از برجستهترین آثار شاملو دانست، کتابی که در آن شاملو با سبک منحصر به فرد خودش و متفاوت از دیگر اشعار آن زمان، نوشته است و تحول و جهشی بزرگ در شعر سپید ایجاد کرد. برخی از افراد نیز پیشرفت و درخشش شاملو را بعد حضور آیدا در زندگی او میدانند و معتقدند کتاب «آیدا در آیینه» احتمالا کاملترین اثر شاملوست. احمد شاملو علاوه بر کتابهای بسیاری که از اشعار خود منتشر کرد (همانند بن بست ها و ببرهای عاشق، باغ آیینه، لحظهها و همیشه و…)، در زمینهی ترجمه نیز فعالیت نمود. یکی از شاخصترین ترجمههای او برای کتاب شازده کوچولو اثر آنتوان دوسنت اگزوپری است که این ترجمه را انتشارات نگاه به چاپ رسانیده. علی رغم ترجمههای فراوان از کتاب شازده کوچولو، هم چنان ترجمهی احمد شاملو محبوبترین است.
بخشی از کتاب آیدا در آیینه:
«دور دست
امیدی نمیآموخت.
لرزان
بر پاهای نو راه
رو در افق سوزان ایستادم.
دریافتم که بشارتی نیست
چرا که سرابی در میانه بود.
دوردست امیدی نمیآموخت
دانستم که بشارتی نیست:
این بیکرانه
زندانی چندان عظیم بود
که روح
از شرم ناتوانی
در اشک
پنهان میشد.»